17 Kasım 2011 Perşembe

tanıdık bir yer

Eski dersaneme gittim, tanıdık bir yer. İlk yılında ordaydım ben.. Benim gibi orası, üstüne 2. kez bu yıl dersane değiştirmeme rağmen benim. Ben oraya aitim. Girişteki abladan kantincisine kadar tanır beni. Güzel bir duygu bir yerde özlenmek, ziyarete gittiğinde güler yüzlerle karşılanmak, "Nasılsın canım?" "Haydi gel yukarı," "Gel sana bir şey ısmarlıyım konuşuruz." gibi cümleler duymak.. İnsanların ben orda olduğum için mutluluk duyması ve benim orda olmaktan mutluluk duymam güzel. Gariptir yalnız hissetmiyorum orada. Kapıdan girenler bana selam veriyor (tanıdıklar tabii), tanımayanlar "Bu kim be?" gibisinden bakıyor. Bende Sen-Kimsin-Ben-Buranın-Eskisiyim bakışımı atıyorum "Siz yokken biz vardık" dercesine. Öğretmenlerimi görüyorum, çoğu dağılmış olsada eski Türkçecim hala orda. Adamın dersinde çok yoldan çıkıyorduk ama bize iyi davranırdı. Kıyafetlerine laf yapardık hatta, bazı sulu kızlar gidip sarılıyorlardı. Bense mesafemi korudum ama yinede Facebook'ta abim olarak eklemektende geri kalmadım (: Onlar beni sabah geç kalmalarımla kabul ettiler, ilk baş biraz zorlasalarda sonra uyanamadığımı ve bu işin olmayacağını anlayıp beni halime bıraktılar sabah derslerinde. Dersanenin ilk yılıydı belli bir düzen yoktu, yalpalıyordu dersane. İlk peşinden koştuğum erkeği orda tanıdım ve orda eğlendim delicesine. Bir şey öğrendim mi? Çok. Fenci bana bir şeyler öğretmek için çok çabaladı ve başardı da. Özledim sanırım 2 yıl öncesini. Öyle lay lay lom günlerin geçmesini. En iyi arkadaşımla -adı Yelloz olsun- farklı okullarda olsakta dersanede birlikte olmayı, sabahları onu bekletmeyi falan. Şimdi anca görüşüyoruz, ben etütleri kırıp bazen onun yanına gidiyorum ama genellikle oda dersanede oluyo (o hala eski dersanede) görüşemiyoruz eski okuldakilerle takılıyorum bende. Yapacak bir şey yok :)
Gidiyorum kantinine, bakıyorum ne çok değişmiş. Her gidişimde daha farklı oluyor. Eski, hayatımın bir parçası olup geçmiş, bir yerin değişimini izliyorum. Ama yuvam gibi, eski okulumda öyleydi. Ve ben ikisinide kaybettim.

2 yorum:

  1. Sen böeyle anlatınca eski dersanem aklıma geldi.Ben oradan 2 tane dost edindim.O dostlarımdan biri hala o dersanede.Dersane öğretmeninin oğlu seviyodu beni üzülüyordum çocuğa.Neyse :D gerçi şimdiki dersanemden de nefret ediyorum.Önceki dersanem daha iyiydi.

    YanıtlaSil
  2. eheh.o eski dersaneden arkadaşlarımdan 2siyle okulda aynı sınıftayım ama çok aşırı bi samimiliğimiz yok. Neyse :D benimde eski dersanem daha iyiydi. şimdikinden bende nefret ediyorum

    YanıtlaSil