Dün bir anlık sinirle ayrıldı benden Gezenti. Bende film izliyordum hani, telefonun sarjı yok. Babam sinirlenip bilgisayarın fişini çekiyordu az daha, PCden de kalkmak zorunda kaldım. O yazdıktan yaklaşık 1 saat sonra falan gördüm sanırım. "Ayrılalım olmuyor böyle," demiş. Sen bilirsin, dedim. Sonra atarlara girdi. "Sinirli olmadığın bir zaman konuşmayı tercih ederim. Gitme derdim, ama kararını vermişsin." diyince "Karar falan verdiğim yok, vazgeçemem ben senden." dedi. Ona bir şey demedim ama, ayrılalım derkende vazgeçmiş olmadı mı? "Özür dilerim," dedi "bi anlık sinirle öyle dedim." .. Bende sadece gülümsedim. Sonra "Vazgeçemem senden," dedi. Bende olanca dürüstlüğümle, "Sanki ben vazgeçebilirmişim gibi-" dedim. Sonra bu direk "aşkım" demeye başladı. Takmadım, bende ona aşkım demedim. O kadar seni bırakmam bırakmam deyip ayrılan o. Umursamıyorum kusura bakmasın.
Dilini terbiye etmeden önce yüreğini terbiye et; Çünkü söz yürekten gelir, dilden çıkar...(Mevlana)
Benim bu noktadan sonra yapabileceğim yok, önceden eski sevgilim -adı 1010 olsun- aynı şeyi yaşattı bana. Tekrar hırpalanmaya niyetim yok. Bir kere ayrılınca sonra alışkanlık haline falan geliyor bu.
 |
Herkes ikinci bir şansı hakeder' derler ya hani. Unutma, 'Seven gerçekten sevse, ilk şansını kaybetmezdi...[P.Auster] |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder