Çekemeyenlerimiz varmış ya. Söyliyim mutluyum, harikayım! I DONT CARE.
Bazen durup ne yaptım ben bu insanlara da çekemedikleri ne bu kadar? diye düşünüyorum. Bunu bana düşündüren insan evlatları ikiye ayrılıyor;
1. "Ne yaptıysam iyiki yapmışım," dedirten ve aklımdan bana "Kahretsin çok güzelim ama bu kadar kıskanmana gerek yok şekerim!" diye kendi kendime konuşturan tipler var. [Söz konusu kişiler; sürekli iğneleme çabası içinde olanlar, hayatımı alıp içine sıçma çalışanlar, arkamdan dedikodumu yapıp duranlar, nerden uydurduklarını anlamadığım şeyleri gelip bana söyleyenler, "Ayy, canım! Senden hiç beklemezdim şöyle şöyle bir şey yapmışsın? Doğru mu?" muhabbetine girenler işte.]
2. "Seni daha iyi biri sanıyordum? Yüzüme iyisin arkamdan konuşmaya gelince dil pabuç kadar?" "Ne yaptım ki ben buna şimdi?" diye beni söyletenler ve şaşırtanlar var. İyi olduğunu düşündüğüm insanların sonradan ibnelik yapıp garip garip muhabbetlere girmeleri beni üzmüyor değil, ama artık takmıyorum yani.
Aynen devam! Umursamıyorum artık sizleri canlarım. :) Zaten ağızlar torba değil ki büzelim..
ha ha ha hah şöyle.
YanıtlaSilkimmiş onnar.
:)
yanii.
YanıtlaSilaman ya önemi yok artık dimii?
:)