bu bir yılbaşı yazısıdır.



kaynak

 Okulda, dersanede başladı bile "Çekiliş yapacak mıyız hocam?" soruları.
 IT'S JUST CHRISTMAS. EVERY YEAR WE'RE CELEBRATING IT. SO TELL ME, WHAT'S THE POINT?
Hediye almaktan nefret ediyorum, bu yüzden söylüyorum bunu. Yakın olduğum insanlara alıyorum zaten, bir de çekilişe katılıp hiç tanımadığım insanlara "Acaba beğenir mi?" "Kaç beden giyiyor acaba?" gibilerinden strese girerek para harcamak birde çok salakça geliyor. Eğer gönlünden geliyorsa alsın, bende alayım. Olmaz ki böyle. Buradan anlaşılacağı üzere bu yıl hiç bulaşmıycam okulda çekilişe. Zaten her yıl bir şey oluyor, ismimin çıktığı kişi hediye getirmiyor falan. Öyle şanslı bir insanım. Herkes hediyesiyleyken ben mal gibi kalıyorum. FOREVER ALONE. Neyse. Nicki'ye alırım heralde hediye, birde eski okuldaki eski arkadaşıma, -Gözlüklü olsun adı-. Evet evet, Gözlüklü'me bir hediye almalıyım kesin! Güzel birde not yazarım. Ohh miss. Özledim onuda zaten. Her neyse. İçim kıpır kıpır beyler bayanlar, yılbaşında evi süslemeyi çok seviyorum. Sonra uzun süre asılı kalıyorlar gerçi, toplamaya üşeniyor herkes. O kadar çok süs kullanıyoruz ki! Annemin sarmaşıklarını bile süslüyoruz artık gerisini siz düşünün. O havayı çok seviyorum. Salak pop şarkılarını bağıra bağıra söylemeyi dans etmeyi seviyorum. Geçen yıl böyle söylemiştik Murat Dalkılıç - Merhaba Merhaba şarkısını. :) (bu arada bir matematik sınavı daha öptü geçti bugün..) Her neyse canlar, öpüldünüz x